Flutningar eru mesta puð.

 Við Guðrún stöndum í pökkun þessa dagana. Þann 1. október n.k. eigum við að afhenda Smáraflöt 3 formlega og þar með er þeim kafla í lífi okkar lokið. Undanfarna daga hef ég verið að hamast við að henda búslóðinni í kassa og gengur það svona upp og ofan. Telst mér til að kassarnir séu orðnir hátt á þriðja tuginn. Stærstu eignir okkar fara auðvitað ekki í kassa en engu að síður ætlum við okkur að reyna að vöðla því drasli inn í bóluplast með einum eða öðrum hætti. Næsta helgi fer svo í að koma blessuðum kössunum fyrir hér og þar um bæinn hjá fólki sem er svo elskulegt að leyfa okkur að hýsa búslóðina þar til við fáum afhent þann 1.nóvember. Reyndar mun það verða eitthvað lengur því við ætlum okkur ekki að flytja inn fyrr en búið er að mála og gera allt klárt. Ætli innflutningur verði svo ekki um miðjan nóvember ef allt gengur að óskum. Persónulega get ég ekki beðið eftir að komast á Dalbrautina. Það er ekki á hverjum degi sem maður flytur í hús með bílskúr og alles. Það held ég að nýji fjölskyldumeðlimurinn verði ánægður í öllu þessu plássi. Þetta verður í annað skiptið sem við Guðrún flytjum þannig að við eigum enn nokkuð langt í að ná Hadda Bró og Krissý sem samkvæmt mínum kokkabókum hafa staðið í þessu veseni í heil átta skipti. Geri aðrir betur. Síðan verður spennandi að sjá hvað maður gerir með bílskúrinn...alltaf gaman að vera með bílskúr. Verst að þurfa að selja Honduna en eitthvað verður að víkja þegar maður er að stækka við sig. Þess ber svo að geta að við Guðrún munum halda til hjá Guns n' Roses þennan rétt rúma mánuð sem við erum heimilislaus. Ég veit reyndar að það mun ekki væsa um okkur þar enda eru rokkararnir sannkallaðir höfðingjar heim að sækja. 

Over and out.