Alveg milljón

Hún mútta gamla getur stundum verið alveg milljón. Í gegnum árin hefur hún tekið utan af hverjum konfektmolanum á fætur öðrum í votta viðurvist án þess kippa sér mikið upp við það. Þá leiðst henni ekki að hneyksla okkur bræðurna og gerir hún í því við hvert tækifæri. Hún heldur reyndar enn að við skömmust okkar fyrir hana(eins og maður gerði þegar maður var unglingur) en það er fjarri lagi. Ég neita því þó ekki að ég get stundum verið alveg mát þegar hún á í hlut. 

Síðasta uppátæki hennar var síðastliðinn þriðjudag. Eftir að vinnu lauk fór hún á Brekkubrautina til að hitta fjölskylduna. Ákveðið var að skella sér í heimsókn til okkur Guðrúnar og það á tveimur jafnfljótum. Þegar leggja átti af stað uppgötvaði sú gamla að hún hefði gleymt einhverju uppi í vinnu. Rétt áður en gengið er út um útidyrnar hringir hún í Securitas til að láta þá vita að hún færi inn. Síðan er gengið af stað. Þegar familian er komin næstum hálfa leið upp í banka(og mamma enn í símanum) stoppar hún skyndilega. "Nei...Það bara slitnaði!" segir sú gamla steinhissa og horfir undrunar augum á símann. "Hvað ætli hafi gerst" heldur hún áfram og byrjar strax að búa sér til atburðarás í höfðinu. Þá verður Brósa litið á hana þar sem hún stendur og starir á símann með augu eins og undirskálar. Síðan springur hann úr hlátri. Haldið ekki að sú gamla hafði hringt úr heimilissímanum.