Ég ætla að verða glæpamaður.

Helmuth félagi minn spurði mig um daginn hvers vegna menn verða glæpamenn. Auðvitað er engin en ástæða fyrir því og það myndi sennilega æra óstöðugan að ætla að finna lausn á því hér. En síðan hann spurði mig að þessu hef ég oft spáð í þetta. Afhverju að meiða aðra? Afhverju að eyðileggja? Afhverju að misnota? Afhverju að stela? Af hverju að ...? Það hlýtur að vera eitthvað svakalega mikið að hjá fólki sem gerir hluti sem þessa oftar en einu sinni og oftar en tvisvar. En hvað er að? Er þetta í genunum? Er þetta uppeldið? Er þetta einhverskonar heilabilun? Ég skal ekki segja. Eitt er þó víst að karlmenn eru mun duglegri við þessa iðju en konur. Hvers vegna skyldi það vera? Eru við svona þrælgallaðir? Eru við svona illa innrættir? Ætli þetta séu okkar blæðingar?

Ég á mjög erfitt með að átta mig á þessu og því meira sem ég pæli í þessu, því ruglaðari verð ég

...ég ætla bara að vona að ég klikkist ekki og gerist glæpamaður.

Athugasemdir

[Doddi (IP-tala skráð) 22.4.2007 kl. 21:21]

Eða eitthvað þaðan af verra, t.d. grjótkastari og hrekkjusvín eins og ég ætlaði að verða.